in dat rijtje kan je ook medisch specialisten, bejaardenhuisdirecteuren, universtiteitsdirecteuren, liefdadigheidsinstellingen enz scharen.
Aan het ziekenfonds verdiende de partikuliere maatschappijen niets dus daar moest een eind aan gemaakt worden. Je ziet het resultaat van deze verzekeringslobbie en wat voor een gedrocht er van gemaakt is. En ze hebben een klantenkring van 16 miljoen mensen cadeau gekregen. Daarbij kunnen ze vragen wat ze willen want je moet wettelijk verplicht verzekerd zijn.
Er is voor ons geen keuze dan de premies, loonbelasting enz. ophoesten.
Je mag ervan uitgaan dat in de politiek intelligente mensen zitten die weten wat ze doen, de impact van hun beslissingen weten en deze bewust gewild hebben.
En de gouden hoofdregel voor politicie is
“maak de regelgeving ingewikkeld”
“schat de kosten zeer optimistisch in” (voorgespiegeld was EUR 30,00 per maand)
“bagitaliseer de problemen”
“repareer de gevolgen voor jezelf”
Ook dat zijn bewuste keuze's.
Dat repareren hebben we gezien bij de invoering van het zorgstelsel waarbij het kabinet en de eerste en tweede kamer zichzelf een salarisverhoging -om de gestegen zorgkosten te compenseren- hebben gegeven. En dat was een veelvoud van de EUR 30,00 wat het per maand zou gaan kosten.
Daarom vind ik het te kort door de bocht om naar de bestuurders van de zorgverzekeraars te wijzen. Zij maken gebruik van de door de politiek geschapen mogelijkheden.